همانطور که در بخش نخست گفته شد ولی‌الله افخمی‌راد باور دارد که: «مردم باید به تولیداتشان افتخار کنند» بهترین راه معرفی هر کشوری در جامعه جهانی از طریق فراورده‌هایشان است. به عبارتی دیگر به میزانی که فراورده های کشوری از نظر کیفیت و قیمت در جامعه جهانی رقابت پذیرتر باشد، به همان میزان مردم آن سرزمین هم کام می‌گیرند هم نام.
«صنعت» به عنوان نمادی از فرآوردهای هر سرزمینی نقش موثری در افتخار آفرینی برای مردمان آن کشور دارد؛ هر قدر صنعت قوی‌تر باشد؛ مردم سرافرازتر خواهند بود.
اما «صنعت»؛ زمانی «صنعت» افتخار آفرین خواهد بود که در پرتو فضای مناسب کسب و کار قرار بگیرد؛ در تعامل با داخل و خارج باشد؛ «اخلاق تولید» بدین معنا که کالا یا خدمت را «برای خودت بسازد نه برای دیگران» مد نظرش قرار بگیرد؛ اگر سکان «صنعت» به دست مدیری مدبر باشد و در جایگاه اصلی خود قرار بگیرد «رفاه آفرین» خواهد بود و اگر این سکان تنها وجه المصالحه منافع گروه‌های سیاسی قرار بگیرد؛ «رنج آفرین» خواهد شد و نه تنها افتخاری ایجاد نمی‌کند؛ بلکه مایه شرمندگی ملی خواهد بود.
به همین دلیل به نظر می‌رسد برای تصمیم‌گیری در عرصه واگذاری مسئولیت بزرگ صنعتی ایران باید چندین ویژگی مد نظر قرار بگیرد؛ فردی به این کار گمارده شود که تجربه کار در بخش دولتی و خصوصی را داشته باشد؛ دارای دیدگاه و اهل رأی و نظر باشد؛ مشورت پذیر بوده و باور داشته باشد که می‌توان با به کارگیری خرد جمعی از کمند مشکلات عبور کرد؛ باور داشته باشد که «صنعت» در پرتو ارتباطات بین‌المللی رشد می‌کند؛ باور داشته باشد که صنعت رشد یافته می‌تواند رنج مردم را بکاهد و برای آنان؛ در عرصه ملی رفاه و در عرصه بین‌المللی افتخار کسب نماید.
وب‌سایت | اینستاگرام | واتس‌اَپ | تلگرام | احمد فرهادی
احمد فرهادی: ۰۳/۰۴/20
