سایپا پس از انقلاب تا پایان خرداد 1363 هشت مدیر عامل به خود دید، این افراد به‌ترتیب عبارت بودند از: سیداحمد امام جمعه، محمدعلی رفاهیت، محمود صدرایی، عبدالغفار اشتیاق، محمدحسن كاتوزیان بلور فروش، سیدعلی اصغر میرشكرایی، سیدجواد آل احمد، محمدحسین زاهدی وفا. تغییرات پی در پی مدیران عامل یكی از بحران‌های سال‌های نخست پس از انقلاب این شركت بود. تا آنكه در سال 1363 با انتصاب مهندس تورج منصور نهال سایپا شاهد جوانه زدن ساقه‌ها و رشد با ثباتی شد. تورج منصور، کسی است که رنو ۵ را میهمان سایپا کرد و حتماً ژیان محصول به‌یادماندنی سیتروئن را به یاد دارید، این خودرو قبل از رنو ۵ در این شرکت تولید می‌شد و حتماً هم بهتر می‌دانید که زانتیای فرانسوی به دنبال جد خود دهه گذشته را میهمان خودروسازی ایران بود.
بسیاری معتقدند که اصولاً مدیریت، بیشتر یك صفت و خصوصیتی فردی و ذاتی است، بنابرابن داشتن تخصص كامل حرفه‌ای در حوزه كاری، زیاد اهمیت ندارد. بخصوص در مدیریت نوین امروزی، مدیر باید از دانایی و دانش مدیریت رفتاری و قدرت سازماندهی و رهبری بهره‌مند باشد. جمع دانش مدیریت رفتاری و توان رهبری و سازماندهی یك مدیر را قادر می‌كند تا از كلیه منابع مالی و نیروی انسانی و ابزار تولید در راستای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده یك سازمان به نحو احسن بهره برده و موفق شود. بنابراین برای یك مدیر عامل شركت خودروسازی، ضرورتی ندارد كه به‌طور كامل و تخصصی از كلیه مسائل فنی خودرو آگاه باشد، همین‌كه كلیات را بداند تا بتواند با شناخت صحیح از اركان اصلی تولید، برنامه‌ریزی و سازماندهی لازم را تبیین كند کافی است؛ مهندس تورج منصور رکن اصلی تغییر و تحول شرکت را نیروی انسانی می‌دانست و در همین رابطه می‌گفت: مایلم «اهمیت نیروی انسانی را به‌عنوان ركن اصلی تحول و پیشرفت در همه زمینه‌ها، مطرح و شفاف كنم»
منصور تا سال ۶۷ در سایپا ماند. در این سال مشکلات و مسائلی برای مهندس منصور به وجود آوردند که شنیدن پاره‌ای از این موضوعات از زبان خودشان در شب‌های مخصوص بسیار دلنشین است.
