در بزنگاههای حساس تاریخ صنعت خودروسازی ایران، نقش مدیرانی که با نگاهی راهبردی و تصمیمگیریهای جسورانه وارد میدان میشوند، بسیار برجسته است. یکی از چهرههای کلیدی این عرصه در سالهای اخیر، مهندس سیفالله ابراهیمی است؛ مدیری که در دوران مدیریت عامل خود در گروه خودروسازی سایپا، توانست چشمانداز تازهای برای این خودروساز نیمقرنی ترسیم کند.
ابراهیمی زمانی سکان سایپا را در دست گرفت که این شرکت با چالشهایی عمیق دستوپنجه نرم میکرد؛ از کاهش تولید و زیان انباشته تا نارضایتی مشتریان و بحران کیفیت. او در همان ماههای ابتدایی، با رویکردی اصلاحگرایانه و نگاهی واقعگرایانه، اولویتها را بازتعریف کرد: خروج از زیان، افزایش بهرهوری، تمرکز بر محصولات اقتصادی، و احیای اعتماد عمومی.
یکی از تصمیمات کلیدی او، کاهش وابستگی به پلتفرمهای قدیمی و آغاز فرآیند توسعه پلتفرمهای بومی بود. در این مسیر، سایپا تحت مدیریت او به سمت طراحی و تولید خودروهایی حرکت کرد که نهتنها پاسخگوی نیاز بازار داخلی باشند، بلکه ظرفیت رقابت در بازارهای منطقهای را نیز داشته باشند.
همچنین، او با اتکا به مهندسان داخلی، پروژههای نیمهتمام را به سرانجام رساند و توانست کاروان را به عنوان نخستین خودروی ملی ایران تولید نماید. هرچند در فرآیند اجرا، موانع فنی و اقتصادی کم نبودند، اما نگاه سیستمی ابراهیمی به تحول، مانع از فروپاشی زنجیره تولید در سایپا شد.
از سوی دیگر، تغییر در ساختار مالی و مدیریتی سایپا از نقاط درخشان کارنامه اوست. با ایجاد انضباط مالی و شفافسازی در گزارشدهی، زمینه برای بازسازی اعتماد سهامداران و نهادهای نظارتی فراهم شد. ابراهیمی همچنین بهخوبی دریافت که هیچ تحولی بدون همراهی بدنه نیروی انسانی ممکن نیست؛ بنابراین، از بازآموزی نیروها گرفته تا بازتعریف نظامهای انگیزشی، تلاش کرد فرهنگ سازمانی را همراستا با تحول ساختاری پیش ببرد.
در تحلیل نهایی، مدیریت سیفالله ابراهیمی را میتوان نماد "مدیریت در عصر بحران" دانست؛ مدیری که در تلاقی فشارهای اقتصادی، محدودیتهای بینالمللی و انتظارات اجتماعی، مسیر سایپا را از رکود به سمت بازسازی هدایت کرد. گرچه مسیر تحول هنوز ناتمام است، اما زیرساختهایی که در دوران مدیریت او پایهگذاری شد، میتواند سالها بعدها نیز مورد اتکا قرار گیرد.
وبسایت | اینستاگرام | واتساَپ | تلگرام | آپارات | یوتیوب | احمد فرهادی