آینده جمعی، ارزشمندترین سرمایه هر ملت به شمار می‌رود؛ سرمایه‌ای که ارزش آن با میزان مشارکت همگانی در ساخت آن نسبت مستقیم دارد. مشارکت عمومی، آینده را شکوفا می‌سازد، حال آنکه بی‌تفاوتی آن را بی‌ثمر می‌کند. پیمودن این مسیر، وظیفه یک گروه خاص نیست، بلکه بر همت تمامی اقشار جامعه استوار است: از کارگر و کشاورز تا دانشجو و مهندس، و از کارآفرین و سرمایه‌گذار تا سیاست‌گذار و صنعتگر. رفاه پایدار، جز بر شالوده یک اقتصاد پویا و صنعتی استوار نمی‌گردد و تحقق آن، در گرو ایمان جمعی به تولید ملی و تلاشی منسجم برای تحقق این باور است.

ادامه مطلب

چندین سال از پدیده تحریم اقتصاد ایران گذشته است. تحریم ها که در انتهای دهه هشتاد به دلیل تشدید پروژه اتمی توسط دولت وقت ایجاد شد، تاثیرات زیادی را بر پارامترهای اقتصاد کلان ایران برجای گذاشت و تا امروز ادامه دارد. بطوریکه از سال 1390 الی 1398 میزان تولید ناخالص داخلی (میلیارد ریال به قیمت ثابت آمار بانک مرکزی) 38 درصد کاهش یافته و تشکیل سرمایه حدود 50 درصد کاهش یافته و مصرف 4 درصد کاهش داشته است. این در شرایطی است که جمعیت طی این دوره افزایش داشته است. لذا تولیدسرانه، مصرف سرانه و سرمایه گذاری سرانه باشدت بیشتری کاهش یافته است.

ادامه مطلب

تحریم‌ها و شوک‌های بیرونی تنها اختلالات فنی یا مالی نیستند؛ فشار روانی آن‌ها بر سازمان‌ها، بازار و بنگاه‌ها اغلب فراتر از آثار مادی است. دستورالعمل ازپیش‌نوشته‌ای برای عبور از چنین ناپایداری‌ها وجود ندارد، اما تجربه نشان داده است که صنعت ایران توانسته در شرایط دشوار دوام آورد و حتی رشد کند. امروز نیز چنین ظرفیتی قابل بازیابی است.

ادامه مطلب

صنعت خودروسازی با حضور چند ساله خود در ایران میراثی به یادگار گذاشته است؛ میراثی نامشهودی که علی‌رغم همه ناملایمات هنوز هم سر پا ایستاده است. نگاهی مقایسه‌ای به وضعیت صنعت خودروی روسیه و ایران پس از اعمال تحریم‌ بیانگر بخشی از این میراث است. اگر چه تحریم اثرات فراوانی در صنعت خودروی ایران داشت اما اگر از زاویه تولید و اشتغال نگاه کنیم می‌بینیم صدماتی که تحریم‌ها به صنعت خودروی روسیه وارد کرد بسیار بیشتر از صدمات این اتفاق در صنعت خودروی ایران بوده است. پس از اعمال تحریم‌ها صدها هزار شغل در صنعت خودروی روسیه از دست رفت در حالی که در صنعت خودروی ایران حتی شاهد از دست رفتن یک شغل نبودیم.

ادامه مطلب