در پهنه تاریخ، "هم‌پیمانی" همواره یکی از سنگ‌بناهای راهبردی برای بقا، رقابت و دفاع در میان جوامع بوده است. هم پیمانی‌ها از دیرباز نه تنها ابزاری برای تأمین امنیت و گسترش نفوذ، بلکه اهرمی برای شکوفایی اقتصادی و صنعتی نیز به شمار می‌آمده‌اند. با این حال، پایدارترین پیمان‌ها اغلب فراتر از منافع مادی، ریشه در پیوندهای عمیق فرهنگی و معنوی میان ملت‌ها و تمدن‌ها داشته‌اند. در گذر زمان، این اتحادها از پیمان‌های ساده قبیله‌ای به معاهدات پیچیده و ساختارهای نوین قدرت تکامل یافته‌اند و در هر عصر، جلوه‌ای متمایز از همکاری و رقابت را به نمایش گذاشته‌اند. در جهان معاصر، نقش هم پیمانی‌ها از عرصه‌های سنتی نظامی و سیاسی فراتر رفته و ابعاد اقتصادی، فناوری و فرهنگی را نیز در برگرفته است. این پدیده، خود بازتابی از پیچیدگی فزاینده روابط بین‌الملل و موازنه‌های نوین قدرت محسوب می‌شود.
شکل‌دهی به یک "هم پیمانی" مؤثر در عصر جدید، رهبران را ملزم می‌سازد تا ضمن مدیریت پیچیدگی‌های بی‌سابقه، تصمیماتی سرنوشت‌ساز اتخاذ کنند که جایگاه راهبردی کشورشان را برای دهه‌های آینده تعریف می‌کند. موفقیت در این مسیر، منوط به ارزیابی هوشمندانه تهدیدها و فرصت‌ها، گزینش دقیق شرکای بالقوه و برخورداری از رویکردی منعطف برای سازگاری با شرایط پرشتاب و متغیر جهانی است. کارآمدترین هم پیمانی‌ها آنهایی خواهند بود که بتوانند میان نیازهای تاکتیکی آنی و اهداف استراتژیک بلندمدت، توازنی هوشمندانه برقرار سازند و هم‌زمان، اعتبار و انعطاف‌پذیری لازم برای پیشبرد منافع خود در جهان به طور فزاینده چندقطبی را حفظ کنند. در چشم‌انداز متحول نظام بین‌الملل، توانایی ایجاد و راهبری هم پیمانی‌های مؤثر، همچنان یک شاخص حیاتی و تضمین‌کننده امنیت و کامیابی ملی باقی خواهد ماند.
نوشته دکتر علی میرزایی سیسان
دانلود بسته دانشی در سایت اندیشکده خودرو
وب‌سایت | اینستاگرام | واتس‌اَپ | تلگرام | آپارات | یوتیوب | احمد فرهادی
