اقتصاد ایران در نقطه‌ای قرار گرفته است که هر تصمیم کوچک در سطح بنگاه‌ها می‌تواند پیامدهای بزرگی در سطح ملی داشته باشد. با فعال شدن «مکانیسم ماشه» و تشدید فشارهای بین‌المللی، بخش تولید و صنعت کشور به‌ویژه صنعت خودرو، بیش از هر زمان دیگر نیازمند بازآرایی ذهنی و ساختاری است.
بسیاری از بنگاه‌های اقتصادی در سال‌های اخیر، تلاش کردند با چابکی و مدیریت هزینه‌ها از بحران عبور کنند؛ اما تجربه جهانی نشان می‌دهد که «چابکی» بدون «تاب‌آوری» نمی‌تواند راه‌حل پایدار باشد.
در شرایطی که تحریم، نوسان نرخ ارز و محدودیت‌های مالی سه ضلع مثلث فشار بر صنعت را شکل داده‌اند، راه نجات نه در واکنش‌های کوتاه‌مدت، بلکه در بازطراحی هوشمندانه زنجیره‌های تأمین مالی، انسانی و دانشی نهفته است.
تحولات جدید صنعت خودرو نیز مؤید همین ضرورت است. امروز شرکت‌های بزرگ خودروسازی دنیا از «تاب‌آوری» به‌عنوان مزیت رقابتی یاد می‌کنند؛ مزیتی که تنها با درک درست از اقتصاد کلان و سازوکارهای نوین تأمین مالی حاصل می‌شود.
در چنین فضایی، تعامل میان مدیران بنگاه‌های صنعتی و نخبگان اقتصادی اهمیت دو چندان می‌یابد. اگر تا دیروز هدف صرفاً حفظ تولید بود، امروز هدف «پایداری تولید» است؛ تولیدی که در برابر نوسانات سیاسی و مالی آسیب‌ناپذیر باشد.
در ماه‌های اخیر، برخی نهادهای تخصصی در کشور تلاش کرده‌اند تا این گفتمان تازه را در قالب نشست‌های علمی و هم‌اندیشی میان فعالان اقتصادی و سیاست‌گذاران دنبال کنند. نمونه‌ای از این حرکت، برگزاری نشست‌های تخصصی درباره اقتصاد و صنعت ایران در مسیر نو، با محورهای تأمین مالی و تاب‌آوری است که با حضور صاحب‌نظران برجسته اقتصادی و صنعتی در حال برگزاری است.
واقعیت آن است که عبور از وضعیت فعلی نه با تصمیم‌های مقطعی، بلکه با گفت‌وگوهای کارشناسی، انتقال تجربه و همکاری بین‌نهادی ممکن می‌شود. صنعت خودرو، به عنوان پیشران اقتصاد ایران، می‌تواند آزمایشگاه اجرای این راهبردها باشد؛ مشروط بر آنکه پیوند میان تفکر اقتصادی و مدیریت صنعتی مستحکم‌تر شود.
به‌نظر می‌رسد دوران تصمیم‌های تکراری به پایان رسیده است.
آنچه امروز نیاز داریم، تصمیم‌های تازه، واقع‌بینانه و مبتنی بر تحلیل است ـ تصمیم‌هایی که در امتداد مسیر «اقتصاد و صنعت ایران در مسیر نو» معنا پیدا می‌کنند.
وب‌سایت | اینستاگرام | واتس‌اَپ | تلگرام | آپارات | یوتیوب | احمد فرهادی
