وطن‌دوستی و احساس دلدادگی نسبت به زادگاه و یا جایی که انسان در آن رشد می‌کند و شخصیتش شکل می‌گیرد، یک احساس طبیعی و میلی غریزی است. البته صرف زیستن در یک مکان خاص لزوماً احساس تعلق به آن برای انسان ایجاد نمی‌کند؛ چرا که متغیرهایی چون: بازه زمانی که انسان‌ها در یک مکان خاص زیسته‌اند (خصوصاً دوران طفولیت)، تاریخ زندگی و مقطع زمانی شکل‌گیری شخصیت و بالندگی هر فرد، تعلق والدین فرد به یک آب‌وخاک و ریشه‌های آباء و اجدادی، سنت‌ها، زبان و خرده‌فرهنگ‌هایی که به‌نوعی با یک زیستگاه خاص عجین شده و جزءلاینفکی از آن شده‌اند و میزان تأثیرپذیری و تاسی انسان‌ها از آنها و...، در ایجاد علقه‌های ناگسستنی بشری به وطن تأثیرگذار بوده و هستند. از طرفی اگرچه ممکن است ناکامی‌ها، فراهم نبودن مقطعی شرایط مطلوب زندگی و یا در دنیای مدرن امروزی فقدان تسهیلات ایده‌آل زیستی، اشتغال و یا حتی فقدان شرایط سیاسی، اجتماعی مناسب، انسان‌ها را وادار به مهاجرت کند، اما به عینه دیده‌ایم حتی برخی خاطرات ناخوشایند انسان‌ها از زادگاهشان هرگز موجب دل‌کندن همیشگی آنها از وطن نشده است و همواره فروغ این مهر در دل ابنای بشر فروزان مانده است.
یکی از کسانی که باید در موردش بیشتر بدانیم فردیست به نام «ژولین مجذوب» (Julian Majzub) فرزند فؤاد مجذوب؛ حسابدار شخصی پهلوی دوم. فؤاد از قدیم با خودروهای مختلف گاراژ سلطنتی در ارتباط بود؛ عنوان شده که در دهه پنجاه خورشیدی، خانواده مجذوب نزدیک به ۴۰۰ دستگاه خودروی تاریخی و ارزشمند در اختیار داشته است که امروزه نزدیک به ۳۰۰ دستگاه آن در ایران و باقی در بریتانیا نگهداری می‌شود. فؤاد همسری بریتانیایی داشت و ژولین حاصل این ازدواج بود. ژولین روایت می‌کند که تا سال‌ها پس از انقلاب در ایران زندگی می‌کردند؛ ظاهراً پدرش نمایندگی شرکت زیمنس را داشته است، اما در اواسط دهه ۶۰ و به علت مشکلات ناشی از جنگ این نمایندگی غیرفعال می‌شود و فؤاد تصمیم به ترک ایران می‌گیرد.
پیش از مهاجرت کامل خانواده مجذوب به بریتانیا و در اوایل دهه ۵۰ ژولین حضور در مسابقات اتومبیل‌رانی را به طور آماتور آغاز کرده بود. او با برخی خودروهای مجموعه خانواده در این برنامه‌ها شرکت می‌کرد. پس از مهاجرت ژولین و پدرش به‌طورجدی به سراغ جمع‌آوری برخی از خاص‌ترین و ارزشمندترین خودروهای مسابقه‌ای تاریخ رفتند. از اواخر دهه نود میلادی و با شکل‌گیری شالوده برنامه‌های خودرویی کلاسیک در اروپا و آمریکای شمالی، ژولین مجذوب نیز به یکی از حاضرین همیشگی این گردهمایی‌ها بدل شد. با فوت پدرش در سال ۱۳۷۱ ژولین راه پدر را ادامه داد. امروزه او شرکتی را در بریتانیا تأسیس کرده و به تولید انواع لاستیک خودروهای کلاسیک مشغول است؛ او یکی از عشاق خودروی کلاسیک است و علاوه بر نمایش خودروهای ارزشمند مجموعه خود، از او به‌عنوان کارشناس و مورخ تاریخچه خودرو در اروپا در بسیاری از مناسبت‌ها دعوت می‌شود.
جالب است که بدانیم ژولین به زبان فارسی کاملاً مسلط بوده و آن‌قدر به وطنش علاقه‌مند است که از سه‌رنگ پرچم ایران برای طراحی نماد شرکت خود تحت عنوان «Blockley tyre» استفاده کرده است. ژولین هم مجذوب وطنش است و هم مجذوب خودروهای کلاسیک؛ شاید بتوان این‌گونه خلاصه کرد که تنها راه «مجذوب شدن» دیوانگی است؛ دیوانگی که دلداده و واله وطنش و خودروهایش است. به تعبیر صائب تبریزی:
عقل است حجاب کشش عالم بالا
دیوانه محال است که مجذوب نباشد
وب‌سایت | اینستاگرام | واتس‌اَپ | تلگرام | احمد فرهادی
احمد فرهادی: ۰۳/۰۳/۰۵
