کافیست سری به شهرک‌های صنعتی بزنیم؛ یا در همین حوالی جاده مخصوص نگاهی به سر درب شرکت‌های کوچک و بزرگ بچرخانیم؛ به وفور آگهی «استخدام کارگر ساده» را خواهیم دید! مساله کمبود نیروی کار، از کارگر ساده گرفته تا نیروی نخبه و متخصص، در حال تبدیل شدن به یک چالش بزرگ و در نهایت بحرانی جدی برای آینده بخش صنعت کشور است.
اگر کار به همین منوال پیش رود قطعاً اثرات مخربی بر تولیدات صنعتی ایران خواهد گذاشت؛ بنا بر آمار موجود تنها ۲۵ میلیون از جمعیت ۸۸ میلیونی ایرانی به کار اشتغال دارند؛ این در حالی است که ۴۲ میلیون از جمعیت ۸۴ میلیونی آلمان به کار اشتغال دارد! علت این اختلاف چیست؟
- ناکارآمدی اقتصاد ایران
- مهاجرت نیروی کار به ویژه نیروی کار متخصص
- ناتوانی نظام آموزشی در پرورش نیروی کار برای صنعت
- عدم تناسب میان خروجی نظام آموزش عالی و بازار کار
- کاهش انگیزه نیروی کار به علت تورم مزمن و بالا
در کنار عوامل فوق باید به یکی دیگر از چالش‌های نیروی کار؛ یعنی استفاده از «نسل Z» در محیط‌های صنعتی توجه داشت؛ «نسل Z» نسلی است که با ثابت نشستن و پذیرفتن شرایط راضی نیست و علاقه‌مند به تغییر و پیشرفت است. به شکل جالبی این گروه علاقه‌مندند تا برای کسب درآمد بیشتر و رشد حرفه‌ای‌شان به مشاغلی که در اطراف خود می‌بینند وارد شوند و این عاملی است که میل به جابجایی شغل را در آن‌ها افزایش داده است. جدای از بحث حقوق که یک نیاز جهانی برای تمامی نسل‌های نیروی کار است، مسائل دیگری نظیر تعادل بهتر کار-زندگی، فرصت‌های پیشرفت بیشتر، مزایای معنادار نیز برای «نسل Z» ارزش بالایی دارد. این مسائل به قدری برای این نسل ارزشمند است که ممکن است برای کسب آن به شغلی با درآمد کمتر جا به جا شوند!
همین حالا یا در چند سال آینده صنعت ناچار است برای تامین نیروی کار خود به سراغ «نسل Z» برود؛ اگر فضای کسب و کار قادر نباشد از یک سو عوامل کلان در جذب نیروی کار را برطرف نماید و از دیگر سو کارفرماها هم قادر نباشند خود را با مشخصات «نسل Z» تطبیق دهند؛ چالش‌های تامین نیروی کار؛ می‌تواند به آینده یک صنعت آسیب جدی برساند.
وب‌سایت | اینستاگرام | واتس‌اَپ | تلگرام | آپارات | یوتیوب | احمد فرهادی
احمد فرهادی: ۰۳/۰۶/20
