ـ ثبت تاریخی، تحلیلی، علمی تجارب، موفقیتها، دستاوردها، مراحل رشد و سایر رویدادهای تعیین کننده سازمان.
ـ فراهم آمدن زمینه ثبت، گسترش و آموزش سازمان به نسلهای بعدی کارکنان و مدیران.
ـ آماده شدن ابزاری برای توجه به مسائل مختلف سازمانی و سازوکاری برای نگرش به مسائل سازمان از زوایای مختلف.
ـ فراهم شدن زمینه مرور رویدادهای گذشته و ایجاد امکان ارزیابی علمی نقاط قوت و ضعف سازمان و مدیران.
ـ ابزاری برای خلق نظریههای بومی مدیریت.
ـ آماده شدن برای الگوبرداری از بهترین تجربیات (Benchmarking) نقش مستندسازی در تحلیل های تاریخی اقتصاد ایران: طرح های مستندسازی تجارب و تاریخ شفاهی به جمع آوری اطلاعات میپردازد که میتوان از آن برای تحقیقات تاریخی اقتصادی استفاده کرد. به علاوه به طور خاص برخی از این روایتها حاوی نکالت جالبی است و در شرایط کمبود مدارک و اسناد نکات کوری را در تاریخ ما روشن کردهاند.
مفهوم مستندسازی: مستندسازی یعنی ثبت (مکتوب کردن)، گردآوری، تنظیم و تدوین، دستهبندی و نگاهداری اطلاعات، مفاهیمی که خود از فعالیتی هدفمند، دقیق و منظم حکایت دارد. وجه اشتراک اقدامات مستندسازی مبتنی بر مکتوب نمودن بخشی از دانستهها و آگاهیهای انسان است. منافع و مزایای مستندسازی تجارب: مهمترین منافع مستندسازی تجربیات مدیران در موارد زیر خلاصه میشود:
نقش مستندسازی و تاریخ شفاهی در راهبردهای كلان صنعتی را نمیتوان در نظر نگرفت به عنوان مثال در مباحث توسعه صنعتی كه برنامههای كلان را مورد توجه قرار میدهد، بدون امعان نظر به پیشینههای قبلی و از سر اتفاق حاصل نمیشود. بنابراین شناخت رویههای گذشته و وضعیت حال و همچنین درک توانمندیها و ضعفها، عناصر بسیار مهمی در برنامهریزیهای صنعتی محسوب میشوند با توجه به عمر كوتاه فعالیتهای بزرگ صنعتی در ایران و تكثر برنامههای تنظیمی از سوی تصمیم گیرندگان ـ عمدتاٌ وزیران صنایع ـ ضرورت تدوین تجربههای نانوشته در حوزه صنعت كه عمدتاٌ مربوط به مدیران مجرب درههای میانی این صنایع میشود میتواند راهكاری جدی در عرصه برنامهریزیهای صنعتی واقع شود.